Twitterberichten

#wijgaandoor: juni 2016 fietst er opnieuw een Buitenboys Mathijs Douwe Team de Alp d'Huez op om geld in te zamelen voor kankerbestrijding

dinsdag 6 april 2010

3 x lekke band!


Maandagochtend, tweede paasdag, vroeg op. Afgesproken met sportieve oom, neef en een aantal andere fietsers naar Driebergen te gaan. Daar werd de jaarlijkse Bultentocht gehouden. Een 100 km-rit over de bergen bij Amerongen, Wageningen, Rhenen etc. Bij aankomst om 8.30 uur in Driebergen is het echt ongelooflijk druk bij het startpunt, een donker clubhuis van een rugbyclub. Lange rijen bij het inschrijven, krijg echt een soort 'schaatstochtgevoel'. Blijkbaar wil iedereen vroeg beginnen om 'daarna nog wat aan de dag te hebben'. Om 9.00 uur dan toch echt op weg. De snelheid loopt meteen flink op tot over de 30 km per uur. Na 13 kilometer, jawel lekke voorband. Met hulp van neef Martijn snel een nieuwe binnenband erop gelegd. Maar twee kilometer later opnieuw een lekke voorband. Balen. Neef en oom gaan door. Ik besluit om te draaien en terug te lopen naar de fietsenmaker in Doorn. Volledig vergetend dat het maandag 2e paasdag was en de fietsenmaker dicht zou zijn.

Exact op de plaats waar ik de eerste lekke band krijg hoor ik achter mij: “kan ik je helpen, ik ben ook een Alpe d'HuZesser”. Erik Keizer stapt van zijn fiets en biedt aan dat ik zijn reserveband op mijn wiel leg. Hij blijkt al snel een heel wat meer ervaren fietser dan ik. Heeft de twee vorige jaren meegedaan met Alpe d'HuZes en gaat dit jaar opnieuw de Alp op. Echt voorspoedig gaat het bandje wisselen niet (als eenmaal iets fout gaat...) maar na 20 minuten ligt de band er toch op. Hoewel Eric niet meedoet met deze Bultentocht fietst hij solidair met mij op. Weer veel geleerd over de kunst van het racefietsen en gehoord over de week in Frankrijk (dank Eric!). En passant meldt hij mij ook nog “dat het verstandig is de komende maanden ook te letten op wat je eet”. Zou 'ie er wat mee bedoelen? ;-)

Maar dan, na opnieuw een kilometer of twee WEER een lekke voorband. Het wordt nu wel vervelend. Afscheid genomen van Eric en steeds twee kilometer fietsend, dan weer pompen, weer fietsen, pompen etc (de band liep langzaam leeg) terug gereden naar Driebergen. Fiets in de auto en mopperend naar huis. Zonde van zo'n mooie dag en tocht. Thuis mezelf getroost met een lekkere paastompouce (sorry Eric, emotie-eten). En dinsdag het voorwiel naar de fietsenmaker gebracht voor een controle.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten